Vorige week konden jullie lezen hoe ik na het maken van verschillende reizen tot het inzicht kwam het roer om te gooien en me te specialiseren tot professioneel reportagefotograaf. Want dat vond ik toen ook al het meest interessante binnen de verschillende fotografie-disciplines; een beeldverhaal maken van een omgeving, situatie of groep mensen dat tot de verbeelding spreekt. Mijn eerste kennismaking met commerciële fotografie was binnen mijn opleiding aan het Sint Lucas in Boxtel (2001–2005): het realiseren van een concept bij een product met de bijbehorende communicatie- en marketingstrategieën en de daarbij behorende grafisch vormgeving van huisstijl 2D en 3D et cetera. Fotografie vormde daar een groot onderdeel in. Het derde jaar van deze studie was een stageperiode. Eerst als stagiair grafisch vormgever bij een reclamebureau Koenders Advertising Design in Breda en daarna een stageperiode 'Fotografie en Communicatie' in Australië bij Tom, de documentaire- en journalistiek fotograaf in Adelaide. In deze studieperiode had ik in Nederland mijn eerste particuliere foto-opdracht.
Ik maakte een reportage van een geheel traditionele Marokkaanse bruiloft. Super zenuwachtig vertrok ik met mijn apparatuur naar Breda. Eerst thuis bij de bruid foto's maken. Daarna verplaatste het gezelschap naar een partycentrum. De bruid droeg maar liefst drie verschillende jurken met prachtige goud belegde sieraden. Mannen en vrouwen waren op het feest gescheiden van elkaar. Het was voor mij een hele bijzondere ervaring. De lichtsituatie was moeilijk om goed belichte foto’s te kunnen maken en ik had nog niet voldoende kennis om hier op in te spelen met mijn apparatuur. Hoge ISO waarden zorgden voor veel ruis in de beelden. Voor deze reportage vroeg ik een kleine vergoeding, het was tenslotte mijn eerste fotoreportage. De beelden leverde ik digitaal aan, gebrand op dvd en zonder opmaak van een album. Uiteindelijk heb ik zo’n 10 jaar bruiloften gefotografeerd. In de eerste jaren de albums uitgewerkt in handgebonden albums met daarin een mooie opmaak van afgedrukte tastbare foto’s. De voorloper van de daarna gedigitaliseerde albums. Na deze reportage kwam ik er snel achter dat zoals met veel beroepen er vlieguren gemaakt moeten worden om het 'Fingerspitzengefühl' te krijgen en het vak eigen te maken. In mijn buitenlandse stageperiode heb ik ook een aantal bruiloften gefotografeerd dus daar is de basis gelegd wat betreft in opdracht fotograferen. We gingen van een sportevenement in de stad naar een trouwfeest in een klein dorp in the middle of nowhere en van concertfotografie naar straatrace op het Adelaide Clipsal 500 event. Kortom, een mooie leerschool.
Comments