In de afgelopen blogs vertelde ik over mijn eerste jaren als fotograaf en hoe passie en interesse groeide tot beroepsmatig fotograferen. Voorafgaand aan de stageperiode bij Tom: in mijn eerste week (jan 2004) Down Under kon ik nog even een paar dagen acclimatiseren om daarna aan de slag te gaan voor een half jaar samenwerken. Tom belde mij twee dagen na aankomst Down Under of ik toch niet wat eerder mee wilde gaan naar een ‘leuk foto opdrachtje’. Iets in de sport.
Het was de Davis Cup met top tennisspeler Lleyton Hewitt in de hoofdrol. Niets vermoedend van het reilen en zeilen van zo’n evenement zat ik in het stadion langs de zijlijn op het veld. Niets afweten van backhand en andere tennistechniek, maar…ik zat langs de zijlijn van de Cup! Dit was het begin van mijn leerschool.
Later in deze periode hebben we meer sportevenementen gefotografeerd. En één daarvan wil ik jullie niet onthouden. Zoals we hier in Europa het EK voetbal kennen, heeft Australië de Pacific Games. Bij één van de voetbal toernooien van de games fotografeerde ik langs de zijlijn. We fotografeerden voor wereld persbureau Reuters en AAP (Australian Associated Press).
Het was de wedstrijd Australië v Tahiti. Aan de rand van het veld zat ik gepositioneerd achter het doel van de Tahitiaans doelman. Ik was onder de indruk van alle fans en de gehele entourage in het stadion. Met officiële accreditatie begaf ik mij achter de schermen van het evenement. Ik had zoiets nog nooit meegemaakt.
De wedstrijd was begonnen en in de tweede helft hield doelman van Tahiti een goal tegen en brak daarbij zijn elleboog. Ik zag inderdaad dat er hulpverleners bij de doelman gearriveerd waren, maar was nog steeds onder de indruk van het hele evenement met al zijn publiek, rumoer, crew en helden van spelers. Tom haastte zich naar mij toe om licht geïrriteerd en opgewonden mij te attenderen dat dit juist de momenten zijn om te fotograferen…wakker worden! De doelman werd al klagend op brancard een paar meter van mij vandaan naar de zijlijn gebracht. Ik zat eerste rang om dit vast te leggen, direct de beelden uitzoeken en doorsturen aan de persbureaus die daar met smart op zaten te wachten. En zo waren er nog een paar mooie momenten in andere setting dat Tom mij leerde om gefocust te zijn!
Niet twijfelen of aarzelen maar doen. Soms komt ‘Tom’ nog wel eens langs in mijn gedachten tijdens een fotoreportage en ben ik direct gefocust en houd ik overzicht in het geheel.
Naast de technische kennis van fotografie is dus het zien, focussen, actie ondernemen belangrijk om het juiste moment te vangen. Vooraf aan een (bedrijf)reportage bereid ik mij voor op welke lichtinval er is, welke hoeken en lijnen zijn er. Is het een omgeving met dynamiek of is het juist een heel vlakke omgeving. Zijn er elementen die juist goed gebruikt kunnen worden. De focus is nooit hetzelfde. In mijn volgende blogs meer over mijn huidige opdrachten en werkwijze daarin.
.